Op safari zoeken we naar de ‘tijd van toen’. Naar gebieden waar de tijd geen vat heeft gehad op de natuur, naar dramatische valleien en onaangetaste moerassen en rivieren. Zijn die er nog? Ik heb dit blog lang willen schrijven…
Na al mijn reizen op het Afrikaanse continent wordt de behoefte aan ‘out of the box’ reizen groter en groter, om van een safari te kunnen genieten zonder tientallen voertuigen rond een troep leeuwen. Volgens mij is het noodzakelijk om te verblijven in private concessies. Ook de dreiging van stropers heeft men in private concessies veel beter onder controle dan in de nationale parken.
Wat is een private concessie?
Buiten Zuid-Afrika en Etosha (Namibië) zijn de nationale parken in Afrika niet omheind. Dieren volgen hun oude migratie routes. Voor hen maakt het niet uit of je in het park bent ja of nee. Voedsel en menselijke activiteit zijn twee belangrijke ingrediënten. Vergelijk het met een provincie in Nederland waar je enkele lodges vindt (soms van dezelfde organisaties). Je komt er geen andere voertuigen of reizigers tegen als je niet in deze lodges verblijft.
Voordelen zijn stilte, geen honderden voertuigen zoals in de nationale parken, gidsen die je professioneel begeleiden, vrijheid (men is niet gebonden aan de regels van de nationale parken en is er de mogelijkheid om nachtsafari’s te doen en te wandelen) en bovenal de diversiteit van dieren. Ook Botswana ontkomt hier niet aan. Sinds een tiental jaren geleden Zuid-Afrikaanse ‘self drivers’ alle hotspots en bomen in kaart hebben gebracht, ben je tijdens de zomermaanden omringd door andere voertuigen wanneer je op een troep leeuwen stuit. Vanwege de drukte heeft dit gevolgen voor de diversiteit van dieren. Niet enkel de ‘Big five’ maar ook katten zoals caracal, serval, spotted African cat en een keur aan antilopen waaronder sabel en roanantilope, bosantilope en steenbok…
Nu is zeker mijn betoog niet dat je dit niet meer kunt zien in nationale parken maar soms bekruipt me het gevoel dat de diversiteit in parken van Namibië, Botswana en Zimbabwe afgenomen is. De meerwaarde van private concessies is volgens mij afdoende om te verblijven in deze lodges.
Deze reis heb ik lodges bezocht in het prachtige Namibië en Zimbabwe. Stuk voor stuk parels, niet alleen qua architectuur en design maar vooral in het terugvinden van zeldzame fauna en flora, een grote meerwaarde voor een goede safari.
In Namibië…
Serra Cafema, gelegen in het uiterste noorden van Namibië, aan de grens met Angola. Prachtige beleving op de Kunene rivier. De Gambo’s en Himba’s blijven ver van de oever, in de woestijn, bang voor de vele krokodillen. Een groen lint door een dorre vlakte van één van de oudste gesteenten van het continent.
Hoanib Skeleton Coast Camp, gelegen aan de droge rivierbedding van de Hoanib rivier. Deze stroomt maar één keer in de twintig jaar. Hier tref je woestijn olifant en leeuw maar ook projecten met bruine hyena, Kaapse vos en de uiterst zeldzame caracal, de Afrikaanse lynx.
Otjimbondona Lodge, een parel op 85 km van de luchthaven van Windhoek, perfect voor de reiziger die niks te zoeken heeft in de hoofdstad van Namibië. Tijdens mijn bezoek was de Kalahari groen. Onderweg gezien: cheetah, jakhals, oryx, hartebeest (één van de snelste antilopen van het Afrikaanse continent, die wel vijf minuten voor ons voertuig bleef lopen, geweldig!), pofadder en een keur aan dieren in het private wildpark waar de lodge gelegen is.
In Zimbabwe…
Mijn laatste deel van de reis verbleef ik opnieuw in Hwange National Park, in een private concessie gelegen in het uiterste zuiden van het park op 75 km van ‘main camp’, de toegangspoort van het park. In Linkwasha Lodge, met uitzicht over een weids gebied met waterhole en bekend om zijn vele sabelantilopen en roanantilope, grote kuddes buffels en elke avond olifanten.
En in Little Makalolo, op een goed uur rijden van Linkwasha; klein, intiem met een rustieke uitstraling en wederom de begeleiding met topgidsen en meteen koritrap en een familie van acht ground hornbills.
Volgens mij genoeg redenen om, wanneer je de safari van je leven wil maken, goed na te denken bij het uitkiezen van de bestemming en lodges. Om de tijden van toen te beleven zonder verandering in diversiteit en hoeveelheid van dieren, alsook onaangetaste flora.
Reis zoals ik naar de woestijn en bezoek authentieke Himba tribe in het uiterste noordwesten van Namibië, inclusief sundowner op de oevers van de Kunene rivier. Vlieg naar de Hoanib rivier, een lint van ana trees en camel thorn in de woestijn. Bezoek Skeleton Coast met zijn zeeleeuwen kolonie van meer dan 20.000 dieren, bruine hyena, caracal en cape fox projecten en observeer de olifanten die zich hebben aangepast aan de barre omstandigheden, en niet te vergeten een gezonde leeuwen populatie. Combineer met Victoria Falls met een keur aan prachtige accommodaties. Vlieg naar Hwange National Park, één van de mooiste wildparken van zuidelijk Afrika. Verblijf in Linkwasha, Little Makalolo en Somalisa, gelegen in private concessies in het uiterste zuiden van Hwange. Geen hunting blocks in de buurt (in het noorden zijn die er wel), onbelemmerde gamedrives en wandelsafari’s met professionele gidsen.
Een Mekka voor de echte safari ganger! Ik kan het iederéén aanraden.
